|
|
|
|
|
|
In het verleden werden deze substanties slechts door de keizer en zijn hofhouding gebruik.
Nu hebben echter miljoenen Aziaten de mogelijkheid om aan deze producten te komen.
De vraag ernaar is dan ook zodanig gegroeid, dat China, om aan de vraag te kunnen voldoen,
beren uit vele andere landen haalt.
Van de 8 verschillende soorten beren waarvan de Chinezen gebruik maken worden er 6 met
uitsterven bedreigd.
Om nog meer geld te verdienen, zijn in 1995 honderden "farms" opgericht, waarin meer dan
10.000 beren worden gevangengehouden in zulke kleine kooien, dat de dieren worden gedwongen
in hun eigen uitwerpselen te liggen, waardoor hun huid verbrandt.
De kooien zijn zo klein, dat de beren zich niet kunnen bewegen of zelfs krabben.
Ze kunnen slechts hun poten juist voldoende bewegen om door een kleine opening in de kooi wat
vreten te bemachtigen en als ze dorst hebben, likken de arme dieren de tralies van de kooi af
voor een paar druppels vocht.
Ze lijden onbeschrijfelijke pijnen en brengen ongeveer 15 jaar in dezelfde positie door,
waardoor hun beenderen vergroeien.
Ja, 15 jaar, ofwel 180 maanden, 5.475 dagen, 131.400 uren of 78.844.000 minuten van
ondraaglijke pijn.
Om het vocht aan de gal te ontrekken wordt door de Chinezen in de galblaas van de beer een
buis ingebracht, welke aan het andere einde is verbonden met een apparaat, dat het sap
aftapt.
Het lijden dat deze dieren hierdoor moeten uitstaan is onvoorstelbaar.
Ze brullen, verminken zichzelf of plegen zelfmoord.
De beren worden bedwelmd en met riemen en metaal in de kooi vastgemaakt en door middel van
stangen, die op de dieren drukken, wordt ervoor gezorgd, dat ze zich niet meer kunnen
bewegen.
Om de Chinese geneeskundige cultuur te respecteren, heeft het gezag gezegd, de laatstgeopende
farms te zullen sluiten, zodra kan worden aangetoond, dat het galvocht kan worden vervangen
door kruiden.
Hoe zullen deze beloften, in deze fase van de politieke omwenteling in China, uitpakken voor
de vrijheid van de beren?
Wat zal hun lot zijn?
De laatste politieke wisseling van de regering in Hong Kong in juli 1997 doet vermoeden, dat
er nieuwe moeilijkheden zullen komen voor landen, die zich in de politiek van China willen
mengen.
De IFAW, een Engelse organisatie waarvan Prins Karl voorzitter is, staat voor, om de
berenfarms die eigendom zijn van de Chinese overheid, te sluiten.
De internationale oproepen hebben tot nu toe tot sluiting van 2 van die farms geleid; in 1993
in Zhuhai en in 1995 in Huizhou.
Wij, van Fauna Free, zetten ons, samen met andere nationale en internationale organisaties
als IFAW - INTERNATIONAL FUND FOR ANIMAL WELFARE,
http://www.ifaw.org,
in voor de mobilisatie van iedereen die zich het feit, dat zo vele beren hun hele leven lang
ongelofelijke kwellingen moeten ondergaan, aantrekt.
We hebben allen de plicht, alle mogelijke bedrijven en instellingen hierover te informeren.
Een wereldwijde actie is nodig om aan deze gruwel een einde te maken.
Hoelang hebben we nog nodig om ons te realiseren, hoezeer deze beren moeten lijden?
Voor de beren telt elke minuut!
Als u zich het lot van deze beren aantrekt en er iets tegen wilt doen, maar niet weet wat,
neemt u dan contact met ons op.
Verzamel zoveel mogelijk handtekeningen voor de sluiting van deze berenfarms.
We willen geen geld - we hebben ACTIE nodig!
Als u wilt kunt u ons evenwel ook met geld steunen.
We hebben films en foto's voor de media en voor een ieder, die in onze zaak is
geïnteresseerd.
Met een hartelijke groet doet
Een "geneeskunde" die uit dergelijke methoden voortkomt is puur VERGIF!
Dit alles herinnert aan FRANKENSTEIN!
Internationale steun is nodig om de druk op de Chinese regering verder te verhogen!
Felicitas B.Barreto
Voorzitter van de Fauna Free Group
aan deze gruwel een einde te maken.
die de beren de volle 15 jaar van hun leven moeten ondergaan.